فسفات ها مؤثرترین افزودنی ها و مواد شیمیایی برای حل نمودن پروتئین های عضلانی در سوسیس ها هستند.
مخلوط های خاصی از فسفات که عمدتا دارای دی فسفات هستند برای سوسیس های امولسیونی تهیه شده و طی خرد کردن به سرعت بر روی پروتئین ها عمل میکنند، به گونه ای که طی ۷ تا ۱۲ دقیقه زمینه مناسب برای تشکیل امولسیون را فراهم می نمایند.
نمک همراه با فسفات ها عمل کرده و در ابتدای فرایند خرد شدن اضافه میشود. مقدار نمک در سوسیسی های پخته متغیر است اما باید بیشتر از ۱۲ گرم در هر کیلوگرم محصول باشد تا پروتئین را فعال سازد.
سوسیس های پخته و دیگر فرآورده های گوشتی است. نمک اسیدهای خوراکی و عمدتاً سیتراتسدیم ، در ترکیب با نمک استفاده میشود.
اسید اسکوربیک در سوسیس :
اسید آسکوربیک به مقدار ۰/۴ تا ۰/۶ گرم و آسکوربات و اریتروبات به مقدار ۰/۵ تا ۰/۷ گرم در هر کیلوگرم به فرآورده اضافه میشوند. مقادیر بیشتر اسید آسکوربیک یا اریتروبات می تواند سبب سبز شدن محصول شود در حالی که اسید آسکوربیک یا آسکوربات عمر ماندگاری را بهبود میدهد.
آسکوربیک اسید ، ایجاد اکسید نیتریک را که برای شکل گیری نیتروزومیوگلوبین ضروری است، سرعت میبخشد و نیتریت باقی مانده را مستقیماً به اکسید نیتریک احیاء کرده و بنابراین رنگ را در فرآورده پایانی پایدار میسازد.
مراقبت هایی باید انجام گیرد تا از تماس مستقیم اسید اسکوربیک با نیتریت جلوگیری شود زیرا این دو ترکیب بلافاصله با یکدیگر واکنش داده و گاز بسیار سمی تولید می کنند.
وقتی گلوو دلتالاکتون یا اسید سیتریک اضافه میشوند، pH خمیر سوسیس کمی کاهش یافته که مقدار اکسید نیتریک حاصل از اسید نیتروز را افزایش میدهد.
ایزوله پروتئین سویا در سوسیس :
ایزوله یا کنسانتره پروتئین سویا عامل ایجاد بافت و سفتی بوده و ایزوله آن چربی را نیز به صورت مؤثری امولسیون می کند. پروتئین های سویا با قابلیت ژل شدن زیاد باید ابتدا با آب مخلوط شده تا کاملاً هیدراته شوند و سپس به گوشت و چربی اضافه شوند.
ادویه در سوسیس :
ادویه ها، عصاره آنها، گیاهان علفی و پروتئینهای گیاهی هیدرولیز شده را نیز به منظور ایجاد طعم مناسب اضافه مینمایند
صمغ در سوسیس :
کاراگینان معمولا در مقادیر ۱ تا ۳ گرم در هر کیلوگرم در فرمولاسیونهایی که مقادیر زیادی آب دارند، بکار میرود تا ظرفیت نگهداری آب را افزایش داده و از خروج عصاره در فرآورده های بسته بندی شده جلوگیری نماید.
درباره این سایت